SAGE, 2007
skip to main |
skip to sidebar
Narma=Nifest ---- kunst ---- teksten ---- foto's ---- acties ---- tentoonstellingen---- (oud)nieuws ---- NAR-tv ---- hyves
Narma=Nifest ---- kunst ---- teksten ---- foto's ---- acties ---- tentoonstellingen---- (oud)nieuws ---- NAR-tv ---- hyves
NAR=TEN
Pieter Zandvliet---- Tineke Weber---- SAGE---- Jet H.H. Crielaard---- Gijs van Rij---- Nico Kampman---- Mirjam Torongo---- Xandra Severien
NAR=TEN @ home
NARMA = NIFEST
Waarom? Waarom? Waarom?
... dit manifest?
... een nieuwe stroming?
... op de al hoge opeenstapeling van stromingen nog iets nieuws te stapelen?
Omdat...
Nar = ten vinden dat de huidige, weliswaar nog wat voorzichtige, roep om weer terug te keren naar oude en beproefde vormen van kunst een veel te voorbarige is daar er op het gebied van vernieuwing nog beleefd dient te worden wat nog niet beproefd is zonder daarbij nu al direct weer de oude vormen te hulp te roepen omdat men vindt dat de vernieuwing zo langzamerhand is uitgeput, er daarom weinig nieuws meer te beleven is in de kunst die nog maar zo’n beetje voortkabbelt op de al reeds danig verouderde vernieuwingsstromen waar niets meer uitkomt dan veel van het nieuwe oude zelfde.
Niets daarvan bij het Nar = me!
Met deze stroming, die geen stroming beoogd te zijn, wil het Nar = me tegen de dreigende verdrukking in uitdrukkelijk duidelijk maken dat de mogelijkheden van vernieuwing nog lang niet zijn uitgeput en er wel degelijk legio alsook enorme terreinen bestaan die nog hevig braak liggen te gaan om te worden ontdekt. Terreinen die door het Nar = me nog heel lang afgegraasd kunnen worden voordat er uiteindelijk, en pas dan nadat er volledig uitputtend gegraasd is, op de bodem van oude kunstvormen gestoten wordt. Ja, zólang wil en zal het Nar = me met vernieuwing bezig blijven tot het zich inderdaad uiteindelijk Nar = tisch overbodig zal hebben gemaakt door hetgeen zij middels Nar = tische kunst zelf bestrijdt, te weten: al de tot het uiterste beproefde vernieuwingen die reeds halverwege hun vernieuwingsgolf neigen naar veroudering middels het amechtig teruggrijpen naar de eigen beproefde nieuwvormen.
Het gebruik van het nieuwe oude en beproefde - wij Nar = ten kunnen het niet genoeg beNardrukken - is een uiteindelijke overbodigheid waar de leden van de (niet)stroming vooralsnog van overtuigd blijven er nog bij lange na niet aan toe te zijn in hun uiterst vitale Narvalligheid.
Waarom? Waarom? Waarom?
... dit manifest?
... een nieuwe stroming?
... op de al hoge opeenstapeling van stromingen nog iets nieuws te stapelen?
Omdat...
Nar = ten vinden dat de huidige, weliswaar nog wat voorzichtige, roep om weer terug te keren naar oude en beproefde vormen van kunst een veel te voorbarige is daar er op het gebied van vernieuwing nog beleefd dient te worden wat nog niet beproefd is zonder daarbij nu al direct weer de oude vormen te hulp te roepen omdat men vindt dat de vernieuwing zo langzamerhand is uitgeput, er daarom weinig nieuws meer te beleven is in de kunst die nog maar zo’n beetje voortkabbelt op de al reeds danig verouderde vernieuwingsstromen waar niets meer uitkomt dan veel van het nieuwe oude zelfde.
Niets daarvan bij het Nar = me!
Met deze stroming, die geen stroming beoogd te zijn, wil het Nar = me tegen de dreigende verdrukking in uitdrukkelijk duidelijk maken dat de mogelijkheden van vernieuwing nog lang niet zijn uitgeput en er wel degelijk legio alsook enorme terreinen bestaan die nog hevig braak liggen te gaan om te worden ontdekt. Terreinen die door het Nar = me nog heel lang afgegraasd kunnen worden voordat er uiteindelijk, en pas dan nadat er volledig uitputtend gegraasd is, op de bodem van oude kunstvormen gestoten wordt. Ja, zólang wil en zal het Nar = me met vernieuwing bezig blijven tot het zich inderdaad uiteindelijk Nar = tisch overbodig zal hebben gemaakt door hetgeen zij middels Nar = tische kunst zelf bestrijdt, te weten: al de tot het uiterste beproefde vernieuwingen die reeds halverwege hun vernieuwingsgolf neigen naar veroudering middels het amechtig teruggrijpen naar de eigen beproefde nieuwvormen.
Het gebruik van het nieuwe oude en beproefde - wij Nar = ten kunnen het niet genoeg beNardrukken - is een uiteindelijke overbodigheid waar de leden van de (niet)stroming vooralsnog van overtuigd blijven er nog bij lange na niet aan toe te zijn in hun uiterst vitale Narvalligheid.
Inhoud
- acties (3)
- Cecilia Garizoain (1)
- film (4)
- foto's (3)
- geluid (1)
- Gijs van Rij (2)
- Jet Crielaard (2)
- kunst (31)
- Mirjam Torongo (4)
- NarmaisNifest (1)
- Nico Kampman (2)
- nieuws (5)
- Pieter Zandvliet (11)
- poëzie (5)
- Ricardo Suares (2)
- SAGE (10)
- Teksten (3)
- tentoonstellingen (6)
- Tineke Weber (2)
- Xandra Severien (4)
Blogarchief
- juli 2008 (3)
- mei 2008 (8)
- april 2008 (10)
- maart 2008 (7)
- februari 2008 (17)